Όταν γνωρίζουμε τόσα λίγα για την Ανθρωπότητα ως χρονική υπερδομή πώς να μιλήσουμε για τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας; Αυτό είναι το ερώτημα που πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας για να δούμε το μέγεθος του εμποδίου των γνώσεών μας ή μάλλον της απουσίας τους. Διότι οι περισσότεροι από εμάς θεωρούν ότι η Ανθρωπότητα είναι απλώς το σύνολο των ανθρώπων που ζουν δίχως να αντιληφθούν ότι αυτό ακριβώς θέλουν οι γενοκτόνοι αφού μ’ αυτόν τον τρόπο αφαιρούν τη δράση του παρελθόντος. Ενώ η Ανθρωπότητα μάς έχει διδάξει πώς να σεβόμαστε τους νεκρούς μας αφού αποτελούμε συνέχεια τους, για να προετοιμάσουμε το μέλλον. Και η έκφραση του Χριστού, αγάπα τον πλησίον σου, δεν αφορά μόνο και μόνο όσους ζουν συγχρονικά μαζί σου αλλιώς λειτουργείς ως εκκλεισμένος ενώ κανείς δεν σε καταδίκασε εκτός βέβαια αν έχεις συμβιβαστεί με την κοινωνία της λήθης. Αλλιώς πρέπει να θεωρείς ότι είσαι ταυτόχρονα ο προηγούμενος κι ο επόμενος για να βρεις τη θέση σου μέσα στο πεδίο δράσης της Ανθρωπότητας...
Η συνέχεια εδώ: http://lygeros.org/articles?n=22652&l=gr
