Friday, April 12, 2013

    Les lumières noires - ACTE TROISIEME - Scène 3


    Les lumières noires
    N. Lygeros

    ACTE TROISIEME
    Scène 3
    Stavros, Christos, Andréas
    Sur scène, un homme est assis à une table. Un autre fait les cent pas dans la pièce. Silence.
    Stavros
    Cesse de marcher ainsi...
    Christos
    Je ne peux pas... C'est plus fort que moi...
    Stavros
    C'est le nouveau qui te fait cet effet ?
    Christos, en s'arrêtant .
    Tu le connais ?
    Stavros
    On m'a dit que c'était un chanteur...
    Christos, surpris .
    Un chanteur ? Un temps. Qu'allons-nous faire d'un chanteur ?
    Stavros
    Le réseau a besoin de résistants... C'est tout !
    Christos
    Par qui est-il recommandé ?
    Stavros
    Léftéris !
    Christos
    Par Léftéris lui-même ?
    Il recommence à marcher de long en large. On frappe à la porte, deux fois puis une fois.
    Stavros
    Va lui ouvrir, Christo...
    Christos s'avance vers la porte.
    Christos, en s'adressant à l'inconnu .
    C'est ici...
    L'homme s'avance et vient se placer devant la table.
    Stavros
    Tu peux t'asseoir...
    L'homme s'assoit. Christos continue à marcher et se place derrière l'homme.
    Christos
    Pourquoi rejoindre le réseau ?
    Andréas, en se retournant vers lui .
    Il n'y a pas d'autre voie... Un temps. Le pays est en danger...
    Christos
    Que peux-tu apporter au réseau ?
    Andréas
    Ma vie !
    Stavros
    As-tu des compétences particulières ?
    Andréas
    Je suis adroit.
    Christos
    C'est tout ?
    Andréas
    Bien souvent, c'est suffisant !
    Stavros
    On nous a dit que tu étais chanteur...
    Andréas
    C'est vrai... Je pensais que c'était inutile...
    Christos
    Tu as raison...
    Stavros
    Non, c'est faux ! Un temps. Une compétence est toujours utile... Un temps. Nous avons besoin d'un musicien...
    Christos, surpris .
    Comment ?
    Stavros
    Dans une semaine, nous aurons besoin d'un musicien...
    Christos
    Mais dans une semaine...
    Stavros, en le coupant .
    Justement !
    Andréas
    Alors je suis votre homme.
    Christos
    Cela nous le verrons par la suite...
    Andréas
    J'attendrai les instructions...
    Stavros
    Tu seras seul... Tu n'auras aucune couverture...
    Andréas
    J'ai toujours été seul.
    Christos
    Pourquoi, tu n'aimes pas les autres ?
    Andréas
    Je suis différent, c'est tout.
    Stavros
    Alors nous verrons de quoi sera capable cette différence...
    Andréas
    Je ne suis rien pour vous, mais je suis capable de tout.
    Stavros
    Ici, cela n'a pas d'importance qui tu es, la seule chose qui compte c'est ce que tu fais ! Un temps. Nous te contacterons...
    Andréas se lève et sort.
    Christos, énervé .
    Pour quelle raison ne m'avez-vous pas informé ?
    Stavros
    C'étaient les instructions...
    Christos
    De Léftéris ?
    Stavros
    Qui d'autre !
    Christos
    As-tu confiance en lui ?
    Stavros
    Cela n'a aucune importance !
    Christos
    Je ne te comprends pas...
    Stavros
    Cette fois, c'est différent...
    Christos
    Mais pourquoi ? Un temps. C'est un nouveau comme un autre...
    Stavros
    Non ! Léftéris a une confiance absolue en lui !
    Christos
    C'est donc pour cela...
    Stavros
    Exactement...
    Christos
    Nous ne devions pas l'interroger, juste le rencontrer.
    Stavros
    Précisément...
    Christos
    Alors, c'est vrai, il sera notre diversion... Et il sera seul !
    Stavros
    Nous sommes tous seuls face à la mort !
    Obscurité.




    Το φως του μαύρου
    Ν. Λυγερός
    Μετάφραση από τα γαλλικά Βίκυ Τσατσαμπά

    ΤΡΙΤΗ ΠΡΑΞΗ
    Σκηνή 3
    Σταύρος, Χρήστος, Ανδρέας
    Στη σκηνή, ένας άνδρας κάθεται σε ένα τραπέζι. Ένας άλλος περπατά μέσα στο δωμάτιο. Σιωπή.
    Σταύρος
    Σταμάτα να περπατάς έτσι ...
    Χρήστος
    Δεν μπορώ ... Είναι ισχυρότερο από μένα...
    Σταύρος
    Είναι ο νέος που σου δημιουργεί αυτό το αποτέλεσμα;
    Χρήστος, σταματώντας.
    Τον ξέρεις;
    Σταύρος
    Μου είπαν ότι ήταν τραγουδιστής ...
    Χρήστος, έκπληκτος.
    Τραγουδιστής; Χρόνος. Τι θα κάνουμε με έναν τραγουδιστή;
    Σταύρος
    Το δίκτυο έχει ανάγκη από αντιστασιακούς ... Αυτό είναι όλο!
    Χρήστος
    Από ποιον είναι συστημένος ;
    Σταύρος
    Ο Λευτέρης!
    Χρήστος
    Από τον Λευτέρη τον ίδιο;
    Αρχίζει να περπατά πέρα δώθε. Ένα χτύπημα στην πόρτα δύο φορές στη συνέχεια μία φορά.
    Σταύρος
    Πήγαινε να ανοίξεις, Χρήστο ...
    Ο Χρήστος περπατά προς την πόρτα.
    Χρήστος, απευθυνόμενος στον άγνωστο.
    Εδώ είναι ...
    Ο άντρας μπαίνει μέσα και στέκεται μπροστά στο τραπέζι.
    Σταύρος
    Μπορείς να καθίσεις ...
    Ο άντρας κάθεται. Ο Χρήστος συνεχίζει να περπατά και στέκεται πίσω από τον άντρα.
    Χρήστος
    Γιατί να ενταχθείς στο δίκτυο;
    Ανδρέας, στρεφόμενος προς αυτόν.
    Δεν υπάρχει άλλος τρόπος ... Χρόνος. Η χώρα βρίσκεται σε κίνδυνο ...
    Χρήστος
    Τι μπορείς να προσφέρεις στο δίκτυο;
    Ανδρέας
    Τη ζωή μου!
    Σταύρος
    Έχεις κάποιες ειδικές ικανότητες;
    Ανδρέας
    Είμαι επιδέξιος.
    Χρήστος
    Αυτό είναι όλο;
    Ανδρέας
    Συχνά, αυτό είναι αρκετό!
    Σταύρος
    Μας είπαν ότι ήσουν τραγουδιστής ...
    Ανδρέας
    Είναι αλήθεια ... Νόμιζα ότι ήταν άχρηστο ...
    Χρήστος
    Έχεις δίκιο ...
    Σταύρος
    Όχι, αυτό είναι λάθος! Χρόνος. Η ικανότητα είναι πάντα χρήσιμο ... Χρόνος. Χρειαζόμαστε ένα μουσικό ...
    Χρήστος, έκπληκτος.
    Πώς;
    Σταύρος
    Σε μία εβδομάδα, χρειαζόμαστε ένα μουσικό ...
    Χρήστος
    Αλλά σε μια εβδομάδα ...
    Σταύρος, διακόπτοντάς τον.
    Ακριβώς!
    Ανδρέας
    Λοιπόν, είμαι ο άνθρωπος σας.
    Χρήστος
    Αυτό θα δούμε στη συνέχεια ...
    Ανδρέας
    Θα περιμένω τις οδηγίες ...
    Σταύρος
    Θα είσαι μόνος ... Δεν θα έχεις καμία κάλυψη ...
    Ανδρέας
    Πάντα ήμουν μόνος.
    Χρήστος
    Γιατί, δεν αγαπάς τους άλλους;
    Ανδρέας
    Είμαι διαφορετικός, αυτό είναι όλο.
    Σταύρος
    Τότε θα είμαστε σε θέση να δούμε για τι είναι ικανή αυτή η διαφορετικότητα ...
    Ανδρέας
    Δεν είμαι τίποτα για σας, αλλά είμαι ικανός για τα πάντα.
    Σταύρος
    Εδώ, δεν έχει σημασία ποιος είσαι, το μόνο πράγμα που έχει σημασία είναι τι κάνεις! Χρόνος. Θα επικοινωνήσουμε μαζί σου ...
    Ο Ανδρέας σηκώνεται και φεύγει.
    Χρήστος, αναστατωμένος.
    Για ποιο λόγο δεν με ενημερώσατε;
    Σταύρος
    Αυτές ήταν οι οδηγίες ...
    Χρήστος
    Του Λευτέρη;
    Σταύρος
    Ποιού άλλου!
    Χρήστος
    Του έχεις εμπιστοσύνη;
    Σταύρος
    Αυτό δεν έχει καμία σημασία!
    Χρήστος
    Δεν σε καταλαβαίνω ...
    Σταύρος
    Αυτή τη φορά είναι διαφορετικά ...
    Χρήστος
    Αλλά γιατί; Χρόνος. Πρόκειται για ένα νέο, όπως έναν άλλο ...
    Σταύρος
    Όχι! Ο Λευτέρης έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του!
    Χρήστος
    Είναι γι 'αυτό λοιπόν ...
    Σταύρος
    Ακριβώς ...
    Χρήστος
    Δεν έπρεπε να τον ανακρίνουμε, μόνο να τον συναντήσουμε.
    Σταύρος
    Ακριβώς ...
    Χρήστος
    Άρα, είναι αλήθεια, θα είναι ο αντιπερισπασμός μας ... Και θα είναι μόνος!
    Σταύρος
    Όλοι είμαστε μόνοι απέναντι στο θάνατο!
    Σκοτάδι.