Wednesday, April 10, 2013

    Les lumières noires - ACTE TROISIEME - Scène 1


    Les lumières noires  
    N. Lygeros

    ACTE TROISIEME
    Scène 1

    Voix de l'officier et des trois femmes
    La scène est plongée dans une obscurité totale. Elle est vide... On entend un bruit de foule sans vraiment en comprendre le sens, suivi d'un long silence et enfin une voix tranchante...
    Voix de l'officier
    Si nous les avons brûlés, c'est pour les débarrasser de leur vermine... Un temps. Si les terroristes ont fait exploser ce pont, c'est à cause de vous ! Silence. Si vous n'étiez pas ici, le pont n'aurait pas été détruit... Votre existence est une insulte à notre race... Vous n'êtes rien... Vous n'êtes qu'un ramassis de lâches... Vous les avez entendus crier mais, vous, vous n'avez pas bougé... Certains ont tenté de s'opposer à nous, à notre pouvoir... Ils sont là, gisant dans leur sang... Alors que vous êtes là, témoins de votre propre honte... Silence. Vous n'êtes qu'un peuple de lâches et je vais vous le prouver... Un temps. Désignez-moi trois nouvelles victimes et uniquement des femmes cette fois... Un temps. Je compte jusqu'à trois. Si à trois vous n'avez pas désigné les victimes, je fais abattre l'un d'entre vous au hasard... Silence. Un... Un temps. Deux... Un temps. Trois... Un temps.
    Furieux.
    Personne ne bouge ! Abattez ce chien !
    Coup de feu. Un corps tombe à terre.
    Alors où en étais-je ? Un temps. Un... Un temps. Comment ? Trois volontaires ? Un temps. Me serais-je trompé ? Resterait-il encore un soupçon de courage dans ce peuple ? Silence.
    On discerne la silhouette de trois femmes.
    Quel est votre dernier souhait ?
    Voix des trois femmes à l'unisson
    La mort !
    Voix de l'officier
    Ce sera chose faite ! Mais auparavant, débarrassons-nous de la vermine... Jetez-le dans ce coin.
    Une à une, elles tombent sur le centre de la scène. Elles se serrent les unes contre les autres. Silence.
    Feu !
    On entend un bruit assourdissant de coups de feu et la chute sourde des corps qui tombent les uns sur les autres. Les mitraillettes se taisent enfin. Long silence. Les trois femmes se relèvent peu à peu. Les mains sur la bouche et les yeux pour ne pas crier devant l'horreur du spectacle. Elles se mettent à genoux et commencent à prier les mains croisées...
    Inutile de prier ! Ils sont tous morts... Et si vous êtes encore en vie, c'est pour être les témoins de leur mort. Vous avez été désignées pour témoigner devant l'histoire et dire à votre peuple la grandeur et la puissance de notre race. Un temps. C'est la fin de votre histoire. Désormais, vous vivrez dans l'oubli !
    Lumière sur les trois femmes.

    Το φως του μαύρου
    Ν. Λυγερός
    Μετάφραση από τα γαλλικά Βίκυ Τσατσαμπά

    ΤΡΙΤΗ ΠΡΑΞΗ
    Σκηνή 1
    Φωνή του αξιωματικού και τριών γυναικών
    Η σκηνή έχει βυθιστεί στο απόλυτο σκοτάδι. Είναι άδεια ... Ακούγεται ένας θόρυβος πλήθους, χωρίς να είναι κατανοητό το νόημά του, ακολουθούμενος από μια μακρά σιωπή και, τέλος, μια απότομη φωνή ...
    Φωνή του αξιωματικού
    Αν τους κάψαμε, είναι για να απαλλαγούμε από τα παράσιτά τους ... Χρόνος. Αν οι τρομοκράτες ανατίναξαν την γέφυρα, είναι εξαιτίας σας! Σιωπή. Αν δεν ήσασταν εδώ, η γέφυρα δεν θα καταστρεφόταν ... Η ύπαρξή σας είναι μια προσβολή για τη φυλή μας ... Δεν είστε τίποτα ... Είστε ένα μάτσο δειλοί ... Τους ακούγατε να φωνάζουν, αλλά δεν κουνηθήκατε ... Κάποιοι προσπάθησαν να εναντιωθούν σε μας, στην εξουσία μας ... Είναι εκεί, νεκροί μέσα στο αίμα τους ... Ενώ εσείς είστε εδώ, μάρτυρες της δικής σας ντροπή ... Σιωπή. Δεν είστε παρά ένας λαός δειλών και θα σας το αποδείξω... Χρόνος. Ορίστε μου τρία νέα θύματα μόνο γυναίκες αυτή τη φορά ... Χρόνος. Μετράω μέχρι το τρία. Αν μέχρι το τρία δεν μου έχετε ορίσει τα θύματα, θα σκοτώσω έναν από εσάς τυχαία ... Σιωπή. Ένα... Χρόνος. Δύο ... Χρόνος. Τρία ... Χρόνος.
    Έξαλλος.
    Κανείς δεν κινείται! Σκοτώστε αυτό το σκυλί!
    Πυροβολισμός. Ένα σώμα πέφτει στο έδαφος.
    Λοιπόν, πού ήμουν; Χρόνος. Ένα .. Χρόνος. Πώς; Τρεις εθελόντριες; Χρόνος. Κάνω λάθος; Θα παραμείνει μία υποψία θάρρους σε αυτόν το λαό; Σιωπή.
    Διακρίνουμε τη μορφή τριών γυναικών.
    Ποια είναι η τελευταία σας επιθυμία;
    Φωνές των τριών γυναικών μαζί.
    Ο θάνατος!
    Φωνή του αξιωματικού
    Θα γίνει και αυτό! Αλλά πρώτα, ας απαλλαγούμε από το παράσιτο ... Πετάξτε τον στη γωνία.
    Μία – μία, πέφτουν στο κέντρο της σκηνής. Κρατιούνται σφιχτά η μία πλάι στην άλλη. Σιωπή.
    Πύρ!
    Ακούγεται εκκωφαντικός θόρυβος των πυροβολισμών και η βουβή πτώση των σωμάτων το ένα πάνω στο άλλο. Τα όπλα τελικά σιωπούν. Μεγάλη σιωπή. Οι τρεις γυναίκες σηκώνονται όρθιες σιγά- σιγά. Τα χέρια στο στόμα και στα μάτια για να μην ουρλιάξουν μπροστά στο φρικιαστικό θέαμα. Γονατίζουν και αρχίζουν να προσεύχονται με τα χέρια διπλωμένα ...
    Είναι περιττό να προσεύχεστε! Είναι όλοι νεκροί ... Και αν εσείς είστε ακόμα ζωντανές είναι για να είστε μάρτυρες του θανάτου τους. Έχετε οριστεί για να καταθέσετε μπροστά στην ιστορία και να πείτε στο λαό σας για το μεγαλείο και τη δύναμη της φυλής μας. Χρόνος. Αυτό είναι το τέλος της ιστορίας σας. Από εδώ και στο εξής θα ζείτε στη λήθη!
    Φως πάνω στις τρεις γυναίκες.