Les lumières noires
N. Lygeros
ACTE DEUXIEME
Scène 6
Les mêmes, Yorgos
Yorgos, dans un cri étouffé .
Je n'ai rien dit... Je n'ai rien dit....
Il s'effondre et les autres accourent vers lui.
Stavros
Il s'est évanoui...
Stavros tente tant bien que mal de le secouer.
Christos
Doucement, doucement... Un temps. Son corps n'est plus qu'une plaie...
Takis qui le regardait de près, s'éloigne brusquement.
Takis, en s'enfuyant .
Mon Dieu, mon Dieu !
Il s'agenouille. Dans un cri.
Ils lui ont brûlé la figure à coups de cigarettes.
Léftéris
Cesse de gémir, Taki... C'est Yorgos qui souffre...
Christos, en larmes .
Lui, qui avait un si beau visage...
Takis
Tout cela pour un pont...
Stavros
Ferme-la, Taki.
Takis
Non ! Non ! Plus jamais, je ne la fermerai !
Léftéris
Faites-le taire... Il va finir par nous dénoncer, cet imbécile...
Christos et Stavros s'approchent de lui.
Takis
Qu'allez-vous me faire ?
Il semble terrifié.
Vous allez tous nous sacrifier pour sauver un seul homme ? Je veux vivre moi aussi ! Je veux avoir une famille... Je ne veux pas mourir ici...
Léftéris
Il a perdu la tête... La peur...
Takis
Oui ! Il n'y a plus que peur en moi. Et tout cela à cause du chanteur ! Dans un cri. Andréas n'est rien pour moi !
Christos et Stavros le bousculent. Il tombe à terre et se cogne la tête.
Silence.
Christos
Il ne bouge plus... Un temps. Nous l'avons tué ?
Stavros se penche sur Takis.
Stavros
Non, il respire encore... Un temps. Il s'est évanoui, c'est tout...
Léftéris
Au prochain interrogatoire, il finira par tout avouer.
Stavros
C'est certain... Il ne supportera pas le quart de ce que j'ai subi...
Christos
Alors il faut choisir... Un temps. Ce sera lui ou nous...
Léftéris
Ce n'est pas si simple...
Christos
Comment ? Un temps. C'est bien toi qui nous a dit de le faire taire...
Léftéris
C'est vrai mais pas de le tuer...
Stavros
Mais tu sais bien qu'il va cracher le morceau.
Léftéris, pensif .
Oui, je le sais aussi.
Christos
Alors il ne reste plus qu'une solution... Un temps. Sinon, nous avons fait tout cela pour rien...
Léftéris
Cela n'a aucune importance pour nous... Nous sommes déjà morts...
Stavros
Mais Andréas est encore vivant lui ! Il pourra prévenir les autres...
Léftéris
Je le sais mais Takis n'est qu'un enfant... Que vaut une résistance qui tue ses propres enfants ?
Stavros
Tu vas condamner des dizaines de résistants pour un lâche ?
Léftéris
Je vais condamner un ami pour un lâche...
Christos
Tu n'as pas le droit !
Léftéris
Ne vois-tu pas qu'en exécutant Takis, nous ne serons plus des résistants mais des assassins ?
Stavros
Personne ne nous oblige à t'obéir...
Léftéris
C'est vrai mais pour tuer Takis vous devrez me tuer d'abord !
Fermier, avec une tout autre voix et un léger accent .
C'est inutile, vous êtes déjà tous morts !
Surprise du groupe.
Stavros
Ne te mêle pas de cela. Un temps. Cela ne te concerne pas.
Fermier
C'est donc Andréas, le chanteur qui manquait à l'appel...
Christos
Ne prononce plus ce nom !
Fermier
Mais pourquoi ? Tout est fini à présent...
Yorgos, qui a repris ses esprits .
Cette voix, ce n'est pas celle du fermier...
Stavros
Comment ?
Yorgos
C'est celle de son frère... Celui qui vivait à l'étranger.
Fermier
C'est exact ! Un temps. Yorgos a raison. Un temps. Je ne suis que le frère du fermier... Silence. Je suis officier de l'armée...
Léftéris, en le coupant .
Emparez-vous de lui !
Ils sont sur le point de se précipiter sur lui mais ce dernier vient d'armer un pistolet et les met en joue.
Ne bougez plus !
Fermier
C'est déjà plus sage...
Les hommes du groupe se regardent en silence.
Christos
À présent, il sait tout... Un temps. Nous sommes à sa merci...
Fermier
Vous l'étiez depuis le début... J'ai ordonné tous vos interrogatoires... Je vous ai étudiés... Puis j'ai pénétré votre réseau...
Léftéris
Takis avait raison...
Fermier
Depuis le début... Parfois la peur discerne mieux l'ennemi.
Léftéris
Tu sais tout mais tu es seul...
Fermier
Il me suffit d'un mot pour faire venir les gardes.
Léftéris
Cependant, tu ne pourras pas tous nous tuer... Les autres te tueront... Dans un cri. Pour Andréas !
Il se jette sur lui. L'officier tire mais les autres ont suivi le mouvement. Nouveau coup de feu. Léftéris et Takis tombent morts. L'officier meurt dans un gémissement. De la porte, les gardes abattent tous les autres.
Obscurité.
Το φως του μαύρου
Ν. Λυγερός
Μετάφραση από τα γαλλικά Βίκυ Τσατσαμπά
ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΑΞΗ
Σκηνή 6
Οι ίδιοι, Γιώργος
Γιώργος, με μια πνιχτή κραυγή.
Δεν είπα τίποτα ... Δεν είπα τίποτα ....
Καταρρέει και οι άλλοι τρέχουν προς το μέρος του.
Σταύρος
Λιποθύμησε ...
Ο Σταύρος προσπαθεί με κάποιο τρόπο να τον ταρακουνήσει.
Χρήστος
Σιγά-σιγά, σιγά-σιγά ... Χρόνος. Το σώμα του δεν είναι παρά μια πληγή ...
Ο Τάκης, ο οποίος κοίταζε προσεκτικά, απομακρύνεται απότομα.
Τάκης, φεύγοντας.
Θεέ μου, Θεέ μου!
Γονατίζει. Με μια κραυγή.
Έχουν κάψει το πρόσωπό του με τσιγάρα.
Λευτέρης
Σταμάτα να κλαψουρίζεις, Τάκη ... Ο Γιώργος υποφέρει ...
Χρήστος, με δάκρυα στα μάτια.
Αυτός, που είχε τόσο όμορφο πρόσωπο ...
Τάκης
Όλα αυτά για μια γέφυρα ...
Σταύρος
Βούλωσε το, Τάκη.
Τάκης
Όχι! Όχι! Ποτέ πια εγώ δεν θα το βουλώσω!
Λευτέρης
Κάντε τον να σωπάσει ... Θα μας προδώσει, ο ανόητος ...
Ο Χρήστος και ο Σταύρος τον πλησιάζουν.
Τάκης
Τι θα μου κάνετε;
Φαίνεται τρομοκρατημένος.
Θα μας θυσιάσετε όλους για να σώσετε έναν άνθρωπο; Θέλω να ζήσω και εγώ! Θέλω να έχω οικογένεια ... Δεν θέλω να πεθάνω εδώ ...
Λευτέρης
Έχασε τα λογικά του ... Ο φόβος ...
Τάκης
Ναι! Δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο από το φόβο μέσα μου. Και όλα αυτά εξαιτίας ενός τραγουδιστή! Με μια κραυγή. Ο Ανδρέας δεν είναι τίποτα για μένα!
Χρήστος και Σταύρος τον σπρώχνουν. Πέφτει κάτω και χτυπάει το κεφάλι του.
Σιωπή.
Χρήστος
Δεν κινείται πια ... Χρόνος. Τον σκοτώσαμε;
Ο Σταυρός σκύβει πάνω στον Τάκη.
Σταύρος
Όχι, ακόμα αναπνέει ... Χρόνος. Λιποθύμησε, αυτό είναι όλο ...
Λευτέρης
Στην επόμενη ανάκριση, θα τα ομολογήσει όλα.
Σταύρος
Είναι βέβαιο ... Δεν θα αντέξει το ένα τέταρτο από όσα υπέφερα...
Χρήστος
Άρα θα πρέπει να επιλέξουμε ... Χρόνος. Θα είναι αυτός ή εμείς ...
Λευτέρης
Δεν είναι τόσο απλό ...
Χρήστος
Πώς; Χρόνος. Είσαι εσύ που μας είπες να τον κάνουμε να σωπάσει ...
Λευτέρης
Αυτό είναι αλήθεια, αλλά όχι να τον σκοτώσετε ...
Σταύρος
Αλλά ξέρεις ότι θα τα ξεράσει όλα.
Λευτέρης σκεπτικός.
Ναι, το ξέρω αυτό.
Χρήστος
Λοιπόν, υπάρχει μόνο μία λύση ... Χρόνος. Σε αντίθετη περίπτωση, έχουμε κάνει όλα αυτά για το τίποτα ...
Λευτέρης
Αυτό δεν έχει καμία σημασία για μας ... Είμαστε ήδη νεκροί ...
Σταύρος
Αλλά ο Αντρέας είναι ακόμα ζωντανός! Αυτός μπορεί να προειδοποιήσει τους άλλους ...
Λευτέρης
Το ξέρω, αλλά ο Τάκης είναι ένα παιδί ... Τι αξίζει η αντίσταση που σκοτώνει τα παιδιά της;
Σταύρος
Προτίθεσαι να καταδικάσεις δεκάδες αντιστασιακούς για έναν δειλό;
Λευτέρης
Θα καταδικάσω ένα φίλο για έναν δειλό ...
Χρήστος
Δεν έχεις το δικαίωμα!
Λευτέρης
Δεν βλέπετε ότι σκοτώνοντας τον Τάκη, δεν θα είμαστε πια αντιστασιακοί, αλλά δολοφόνοι;
Σταύρος
Κανείς δεν μας αναγκάζει να σε υπακούσουμε ...
Λευτέρης
Αυτό είναι αλήθεια, αλλά για να σκοτώσετε τον Τάκη, θα πρέπει πρώτα να σκοτώσετε εμένα!
Αγρότης, με διαφορετική φωνή και μια ελαφριά προφορά.
Είναι άχρηστο, είστε ήδη νεκροί!
Έκπληξη της ομάδας.
Σταύρος
Μην ανακατεύεσαι σε αυτό. Χρόνος. Δεν σε αφορά.
Αγρότης
Αυτός είναι λοιπόν ο Ανδρέας, ο τραγουδιστής που μου έλειπε ...
Χρήστος
Μην προφέρεις πια αυτό το όνομα!
Αγρότης
Μα γιατί; Όλα έχουν τελειώσει τώρα ...
Γιώργος, που ανέκτησε τις αισθήσεις του.
Αυτή η φωνή δεν είναι ότι του αγρότη ...
Σταύρος
Πώς;
Γιώργος
Είναι αυτή του αδελφού του ... Αυτός που ζούσε στο εξωτερικό.
Αγρότης
Ακριβώς ! Χρόνος. Ο Γιώργος έχει δίκιο. Χρόνος. Είμαι ο αδελφός του αγρότη ... Σιωπή. Είμαι αξιωματικός του στρατού ...
Λευτέρης, διακόπτοντάς τον.
Αρπάξτε τον!
Τη στιγμή της επίθεσης πάνω του, ο τελευταίος βγάζει το όπλο του και τους σημαδεύει.
Μην κουνιέστε!
Αγρότης
Αυτό είναι ήδη σοφότερο ...
Οι άνδρες της ομάδας κοιτάζονται στη σιωπή.
Χρήστος
Τώρα ξέρει τα πάντα ... Χρόνος. Είμαστε στο έλεος του ...
Αγρότης
Ήσασταν από την αρχή ... Εγώ διέταξα τις ανακρίσεις σας ... Σας είχα μελετήσει ... Στη συνέχεια, διείσδυσα στο δίκτυο σας ...
Λευτέρης
Ο Τάκης είχε δίκιο ...
Αγρότης
Από την αρχή ... Μερικές φορές ο φόβος διακρίνει καλύτερα τον εχθρό.
Λευτέρης
Ξέρεις τα πάντα, αλλά είσαι μόνος ...
Αγρότης
Μου φτάνει μία λέξη για να έρθουν οι φρουροί.
Λευτέρης
Ωστόσο, δεν μπορείς να μας σκοτώσεις όλους ... Οι άλλοι θα σε σκοτώσουν ... Με μια κραυγή. Για τον Ανδρέα!
Ρίχνονται πάνω του. Ο αξιωματικός πυροβολεί, αλλά οι άλλοι ακολούθησαν την κίνηση. Νέος πυροβολισμός. Ο Λευτέρης και ο Τάκης πέφτουν νεκροί. Ο αξιωματικός πεθαίνει μέσα σε βογγητό. Στην πύλη, οι φρουροί πυροβολούν όλους τους άλλους.
Σκοτάδι.
