Tuesday, April 2, 2013

    Les lumières noires - ACTE DEUXIEME - Scène 2


    Les lumières noires 
    N. Lygeros

    ACTE DEUXIEME - Scène 2
    Les mêmes plus l'inconnu

    Takis
    Qui est-ce ?
    Léftéris
    Je ne sais pas...
    Yorgos se rapproche de l'inconnu.
    Yorgos
    Je l'ai déjà vu...
    Christos
    Où donc ?
    Yorgos
    Je ne sais plus. Un temps. Je cherche...
    Léftéris
    Cherche bien, c'est important... Silence.
    Yorgos
    Je crois l'avoir vu dans les villages de la région.
    Léftéris
    Ce n'est pas suffisant.
    Christos
    Laisse-le réfléchir...
    Takis
    Cela va lui revenir.
    Léftéris est à présent tout près de l'inconnu.
    Léftéris
    Ils l'ont sacrément amoché.
    Takis, inquiet .
    Cela ne veut rien dire !
    Léftéris, surpris .
    Comment ? Qu'insinues-tu ?
    Takis
    C'est peut-être un piège...
    Léftéris
    La peur...
    Takis
    Ce n'est pas la peur ! Un temps. J'ai déjà entendu une histoire comme celle-ci.
    Yorgos
    C'est vrai... Je la connais aussi. Un temps. Ils avaient introduit un traître dans le groupe.
    Christos
    Et que s'est-il passé ?
    Takis
    Il les a fait parler sans qu'ils s'en rendent compte, puis il les a vendus.
    Yorgos
    Ils les ont tous fusillés et le traître était dans le peloton d'exécution.
    Christos
    Le misérable !
    Léftéris
    Cet homme est à l'article de la mort et vous le comparez à un traître !
    Takis
    Tu es le chef et tu sais bien qu'il faut prendre des précautions.
    Yorgos
    Tais-toi, Taki, il pourrait t'entendre.
    Léftéris
    Mais il est inconscient !
    Takis
    C'est une question de principe !
    Léftéris
    Justement ! Un temps. Aide-moi plutôt !
    Takis
    Non !
    Christos s'avance et aide Léftéris à redresser la tête de l'inconnu. Ils la lui placent sur les genoux de Léftéris.
    Christos
    Tu crois qu'il va s'en sortir ?
    Léftéris
    Je ne sais pas... Silence.
    Yorgos, en regardant le visage maculé de l'inconnu .
    Je m'en souviens à présent...
    Takis, impatient .
    Alors c'est qui ?
    Yorgos
    C'est un fermier. Je l'ai vu dans les marchés, il vendait ses petits fromages...
    Christos
    Il n'appartient donc pas au réseau...
    Yorgos
    En tout cas, pas à ma connaissance.
    Léftéris
    Pourquoi l'ont-ils mis dans cet état ?
    Christos
    Il sait peut-être quelque chose...
    Yorgos
    Le réseau n'a pas...
    Christos lui fait signe de se taire.
    Takis
    Tout cela est louche...
    Léftéris
    Tais-toi ! Ta peur est insupportable !
    Takis s'éloigne un peu du groupe.
    Takis
    Je vous aurai prévenus ! Un temps. Ce fermier causera notre perte !
    Léftéris
    Pour ma part, je ne vois qu'un homme ; un homme qui souffre... Et dans la souffrance nous ne sommes qu'un.
    Christos
    Il faut tout de même prendre des précautions.
    Yorgos
    Léftéri, ta grandeur d'âme nous a souvent causé des ennuis...
    Christos
    Elle est tout à l'honneur de notre groupe.
    Yorgos
    Nous avons tout de même couru des risques pour rien.
    Christos
    Pour rien ? Un temps. Nous ne pouvions les tuer... C'étaient des innocents !
    Yorgos
    La résistance n'avait pas besoin d'eux.
    Léftéris
    Elle n'avait pas besoin de leur mort non plus.
    Yorgos
    Tu es trop sensible ! Ce qui compte ce sont les résultats.
    Christos
    Notre groupe n'a jamais connu d'échecs.
    Yorgos, sur un ton sec .
    Pourtant, nous sommes ici...
    Léftéris
    Laisse-le, Christo, il a raison. Tout cela est de ma faute !
    Yorgos
    Ce n'est pas ta culpabilité qui nous sauvera.
    Christos
    Léftéri, tu n'es coupable de rien !
    Léftéris
    Mais je suis responsable de tout !
    Obscurité.
    Dans la pénombre de leur cellule, on entend les gémissements de l'inconnu.



    Το φως του μαύρου
    Ν. Λυγερός
    Μετάφραση από τα γαλλικά Βίκυ Τσατσαμπά

    ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΑΞΗ

    Σκηνή 2
    Οι ίδιοι και ο άγνωστος
    Τάκης
    Ποιος είναι;
    Λευτέρης
    Δεν ξέρω…
    Ο Γιώργος πλησιάζει τον άγνωστο.
    Γιώργος
    Τον έχω δει ήδη…
    Χρήστος
    Πού λοιπόν;
    Γιώργος
    Δεν ξέρω ακόμα. Χρόνος. Ψάχνω…
    Λευτέρης
    Ψάξε καλά, είναι σημαντικό… Σιωπή.
    Γιώργος
    Νομίζω ότι τον έχω δει μέσα στα χωριά της περιοχής.
    Λευτέρης
    Δεν είναι αρκετό.
    Χρήστος
    Αφήσε τον να σκεφτεί…
    Τάκης
    Θα του επανέλθει.
    Ο Λευτέρης είναι τώρα κοντά στο άγνωστο.
    Λευτέρης
    Τον έχουν χτυπήσει άσχημα.
    Τάκης, ανήσυχος.
    Αυτό δεν σημαίνει τίποτα!
    Λευτέρης, έκπληκτος.
    Πώς; Τι υποννοείς;
    Τάκης
    Είναι ίσως μια παγίδα…
    Λευτέρης
    Ο φόβος…
    Τάκης
    Δεν είναι ο φόβος! Χρόνος. Έχω ακούσει ήδη μια ιστορία σαν κι αυτή.
    Γιώργος
    Είναι αλήθεια ... Την ξέρω και εγώ. Χρόνος. Είχαν βάλει έναν προδότη στην ομάδα.
    Χρήστος
    Και τι έγινε;
    Τάκης
    Τους έκανε να μιλήσουν χωρίς να το καταλάβουν, στη συνέχεια, τους πούλησε.
    Γιώργος
    Τους πυροβόλησαν όλους και ο προδότης ήταν στο εκτελεστικό απόσπασμα.
    Χρήστος
    Ο άθλιος!
    Λευτέρης
    Αυτός ο άνθρωπος είναι στο χείλος του θανάτου και εσείς τον συγκρίνετε με ένα προδότη!
    Τάκης
    Εσύ είσαι ο αρχηγός και ξέρεις καλά ότι πρέπει να λαμβάνουμε προφυλάξεις.
    Γιώργος
    Σώπα, Τάκη, θα μπορούσε να σ’ ακούσει.
    Λευτέρης
    Μα είναι αναίσθητος!
    Τάκης
    Είναι θέμα αρχής!
    Λευτέρης
    Ακριβώς! Χρόνος. Βοήθησέ με, λοιπόν!
    Τάκης
    Όχι!
    Ο Χρήστος πλησιάζει και βοηθά τον Λευτέρη να σηκώσει το κεφάλι του άγνωστου. Τον τοποθετούν στα γόνατα του Λευτέρη.
    Χρήστος
    Πιστεύεις ότι θα γίνει καλά;
    Λευτέρης
    Δεν ξέρω ... Σιωπή.
    Ο Γιώργος, κοιτάζοντας το λερωμένο πρόσωπο του άγνωστου.
    Θυμάμαι τώρα ...
    Τάκης, ανυπόμονος.
    Λοιπόν, ποιος είναι;
    Γιώργος
    Είναι ένας αγρότης. Τον έχω δει στις αγορές, πουλούσε τα τυράκια του ...
    Χρήστος
    Άρα, δεν ανήκει στο δίκτυο ...
    Γιώργος
    Σε κάθε περίπτωση, όχι απ’ όσο γνωρίζω.
    Λευτέρης
    Γιατί τον έφεραν σε αυτή την κατάσταση;
    Χρήστος
    Ίσως να ξέρει κάτι ...
    Γιώργος
    Το δίκτυο δεν έχει ...
    Ο Χρήστος του κάνει νόημα να σωπάσει.
    Τάκης
    Όλα αυτά είναι απίθανα ...
    Λευτέρης
    Σώπα! Ο φόβος σου είναι αφόρητος!
    Ο Τάκης απομακρύνεται από την ομάδα.
    Τάκης
    Σας είχα προειδοποιήσει! Χρόνος. Αυτός ο αγρότης θα προκαλέσει την καταστροφή μας!
    Λευτέρης
    Από την πλευρά μου, βλέπω έναν άνθρωπο, έναν άνθρωπο που υποφέρει ... Και μέσα στα δεινά δεν είμαστε παρά ένας.
    Χρήστος
    Πρέπει όμως να πάρουμε προφυλάξεις.
    Γιώργος
    Λευτέρη, η μεγαλοψυχία σου μας έχει συχνά προκαλέσει προβλήματα ...
    Χρήστος
    Είναι προς τιμήν της ομάδας μας.
    Γιώργος
    Έχουμε διατρέξει κινδύνους για το τίποτα.
    Χρήστος
    Για τίποτα; Χρόνος. Δεν μπορούσαμε να τους σκοτώσουμε ... Ήταν αθώοι!
    Γιώργοςp>
    Η αντίσταση δεν τους είχε ανάγκη.
    Λευτέρης
    Δεν είχε ανάγκη ούτε το θάνατό τους.
    Γιώργος
    Είσαι πολύ ευαίσθητος! Αυτό που μετρά είναι τα αποτελέσματα.
    Χρήστος
    Η ομάδα μας δεν έχει γνωρίσει ποτέ την αποτυχία.
    Γιώργος, με τόνο απότομο.
    Ωστόσο, είμαστε εδώ ...
    Λευτέρης
    Αφήσε τον, Χρήστο, έχει δίκιο. Όλα αυτά είναι δικό μου λάθος!
    Γιώργος
    Δεν είναι η ενοχή σου που θα μας σώσει.
    Χρήστος
    Λευτέρη, δεν είσαι ένοχος για τίποτα!
    Λευτέρης
    Αλλά είμαι υπεύθυνος για τα πάντα!
    Σκοτάδι.
    Στο μισοσκόταδο του κελιού τους, ακούμε τα βογγητά του άγνωστου.