Les lumières noires - Scène 4
N. Lygeros
Scène 4
Iannis, Léftéris, Pétros, Eléni, Andréas, Anastassia, 2 femmes,...
La pièce est plus lumineuse que jamais. C'est l'été et sa chaleur déborde dans la pièce. Tout le monde est là autour de la table centrale remplie de victuailles. La scène se déroule au moment où les convives lèvent leurs verres à la santé de...
Iannis
À ta santé, Léftéri !
Les verres s'entrechoquent.
Léftéris
À notre santé !
Une autre femme apporte de nouveaux plats.
Léftéris commence à chanter et les autres reprennent son chant en chœur.
Pétros
Que votre maison soit toujours pleine !
Eléni
Merci, Pétro ! Qu'il en soit de même pour la tienne !
Pétros
Andréa, que Dieu garde ta femme !
Léftéris
Ma sœur ne craint personne...
Eléni
Dans la maison !
Rire des convives.
Andréas
Pétro, ton poisson est magnifique !
Eléni
Comme toujours...
Léftéris
Un jour, je viendrai avec toi...
Pétros
Quand tu veux, mon ami... La mer est toujours là.
Léftéris
La mer, oui, mais le temps...
Andréas
Le temps est à nous.
Anastassia
Combien de temps encore ?
Iannis
Pourquoi dis-tu cela ?
Eléni
Anastassia parle toujours ainsi...
Pétros
Avez-vous lu les journaux ?
Andréas
Non, pourquoi ?
Pétros
Il se trame quelque chose...
Eléni
Où donc ?
Pétros
J'en ai parlé avec d'autres pêcheurs... Il y a des mouvements étranges dans le pays...
Léftéris
L'armée ?
Pétros
Des militaires...
Andréas
Les patrouilles ?
Eléni
Il y a toujours eu des patrouilles...
Pétros
Justement, il n'y en a plus.
Léftéris
Depuis combien de temps ?
Pétros
Quelques semaines à peine...
Anastassia
Alors pourquoi en parler maintenant ?
Pétros
Hier, le régiment est parti.
Andréas, surpris .
Le régiment ?
Eléni
Et pour aller où ?
Pétros
Personne n'a pu me le dire...
Léftéris
As-tu demandé aux paysans de l'autre côté de la colline ?
Pétros
Ils n'ont rien pu me dire.
Andréas
C'est étrange...
Léftéris
Et les journaux ?
Pétros
Rien non plus.
Eléni
Alors il se passe vraiment quelque chose... Pensive. En plein été...
Anastassia
Pour l'histoire, toutes les saisons sont les mêmes.
Pétros ,en levant son verre .
À ta santé, Anastassia, avec tes phrases étranges !
Tout le monde rit.
Léftéris
Elle a raison, il faut être sur ses gardes.
Iannis
Profitons de la vie ! Nous verrons bien ensuite.
Il se lève. Deux femmes et Pétros font de même.
Nous allons vous laisser vous reposer maintenant. Nous en reparlerons demain...
Anastassia
Quand les uns dorment, les autres écrivent l'histoire...
Ils sortent tous les quatre sans l'avoir entendue.
Eléni
Ne sois pas si dure avec eux... Un temps. La vie est plus forte que tout.
Anastassia
Ils seront les premiers à se plaindre.
Andréas
Mais de quoi ? Nous ne savons rien pour l'instant.
Anastassia
C'est dans ces périodes que se prennent les plus grandes décisions...
Andréas
Que pouvons-nous faire ?
Eléni
Attendre pour le moment...
Anastassia
Il ne faut pas !
Léftéris
C'est pourtant ce que nous ferons...
Les femmes débarrassent la table. Les hommes se regroupent.
Το φως του μαύρου
Ν. Λυγερός
Μετάφραση από τα γαλλικά Βίκυ Τσατσαμπά
Σκηνή 4
Γιάννης, Λευτέρης, Πέτρος, Ελένη, Ανδρέας, Αναστασία, 2 γυναίκες ...
Το δωμάτιο είναι πιο φωτεινό από ποτέ. Είναι καλοκαίρι και η ζέστη κατακλύζει το δωμάτιο. Όλοι οι άνθρωποι είναι γύρω από το κεντρικό τραπέζι που είναι γεμάτο με τρόφιμα. Η σκηνή λαμβάνει χώρα τη στιγμή που οι συνδαιτημόνες υψώνουν τα ποτήρια τους για την υγεία του ...
Γιάννης
Στην υγεία σου, Λευτέρη!
Τσουγκρίζουν τα ποτήρια.
Λευτέρης
Στην υγεία μας!
Μια άλλη γυναίκα φέρνει νέα πιάτα.
Ο Λευτέρης αρχίζει το τραγούδι και οι άλλοι επαναλαμβάνουν το τραγούδι του σε χορωδία.
Πέτρος
Μακάρι το σπίτι σας να είναι πάντα γεμάτο!
Ελένη
Σ’ ευχαριστώ, Πέτρο! Το ίδιο για το δικά σου!
Πέτρος
Ανδρέα, ο Θεός να φυλάει τη γυναίκα σου!
Λευτέρης
Η αδελφή μου δεν φοβάται κανέναν ...
Ελένη
Μέσα στο σπίτι!
Γέλιο των συνδαιτημόνων.
Ανδρέας
Πέτρο, το ψάρι σου είναι υπέροχο!
Ελένη
Όπως πάντα ...
Λευτέρης
Μια μέρα θα έρθω μαζί σου ...
Πέτρος
Όποτε θέλεις, φίλε μου ... Η θάλασσα είναι πάντα εκεί.
Λευτέρης
Η θάλασσα, ναι, αλλά ο χρόνος ...
Ανδρέας
Ο χρόνος είναι με μας.
Αναστασία
Για πόσο καιρό ακόμα;
Γιάννης
Γιατί το λες αυτό;
Ελένη
Η Αναστασία μιλάει πάντα έτσι ...
Πέτρος
Έχετε διαβάσει τις εφημερίδες;
Ανδρέας
Όχι, γιατί;
Πέτρος
Κάτι σχεδιάζεται ...
Ελένη
Πού;
Πέτρος
Μίλησα με άλλους ψαράδες ... Υπάρχουν κάποιες περίεργες κινήσεις στη χώρα ...
Λευτέρης
Ο στρατός;
Πέτρος
Στρατιωτικοί ...
Ανδρέας
Περιπολίες;
Ελένη
Υπήρχαν πάντοτε περιπολίες ...
Πέτρος
Ακριβώς, δεν υπάρχουν πια.
Λευτέρης
Εδώ και πόσο καιρό;
Πέτρος
Λίγες εβδομάδες...
Αναστασία
Γιατί λοιπόν να μιλήσουμε γι 'αυτό τώρα;
Πέτρος
Χθες, το στρατιωτικό σύνταγμα έφυγε.
Ανδρέας, έκπληκτος.
Το στρατιωτικό σύνταγμα;
Ελένη
Για να πάει πού;
Πέτρος
Κανείς δεν μπορούσε να μου πει ...
Λευτέρης
Ρώτησες τους αγρότες της άλλης πλευράς του λόφου;
Πέτρος
Δεν μπορούσαν να μου που κάτι.
Ανδρέας
Είναι παράξενο ...
Λευτέρης
Και εφημερίδες;
Πέτρος
Τίποτα περισσότερο.
Ελένη
Πράγματι κάτι συμβαίνει ... Σκεπτική. Μέσα στο καλοκαίρι ...
Αναστασία
Για την ιστορία, όλες τις εποχές είναι οι ίδιες.
Πέτρος, σηκώνοντας το ποτήρι του.
Στην υγεία σου, Αναστασία, με τις παράξενες φράσεις σου!
Όλοι γελούν.
Λευτέρης
Έχει δίκιο, πρέπει να είμαστε σε επιφυλακή.
Γιάννης
Απολαύστε τη ζωή! Θα δούμε στη συνέχεια.
Σηκώνεται. Οι δύο γυναίκες και ο Πέτρος κάνουν το ίδιο.
Θα σας αφήσουμε να ξεκουραστείτε τώρα. Θα ξαναμιλήσουμε αύριο ...
Αναστασία
Όταν κάποιοι κοιμούνται, οι άλλοι γράφουν την ιστορία ...
Βγαίνουν και οι τέσσερεις χωρίς να ακούσουν.
Ελένη
Μην είσαι τόσο σκληρή μαζί τους ... Χρόνος. Η ζωή είναι ισχυρότερη από οτιδήποτε άλλο.
Αναστασία
Θα είναι οι πρώτοι που θα διαμαρτύρονται.
Ανδρέας
Μα για ποιο πράγμα; Δεν ξέρουμε τίποτα προς στιγμήν.
Αναστασία
Είναι σε αυτές τις περιόδους, που λαμβάνονται οι μεγαλύτερες αποφάσεις ...
Ανδρέας
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Ελένη
Περιμένουμε για την ώρα ...
Αναστασία
Δεν πρέπει!
Λευτέρης
Ωστόσο, αυτό είναι που θα κάνουμε ...
Οι γυναίκες καθαρίζουν το τραπέζι. Οι άνδρες συγκεντρώνονται.
