L’écriture de l’avenir
N. Lygeros
Lorsque nous nous rencontrions le soir
pour écrire l’avenir de notre passé,
nous ne savions combien nos gestes,
avaient de l’importance pour elle.
Nous étions tous les quatre démunis
mais unis par la même cause.
Cette mission, c’était aussi
l’histoire de notre vie
mais surtout la voie
que devraient suivre
les combattants de la paix.
Les génocides existeraient encore
malgré les ineptes affirmations
qui prônaient le contraire
aussi nous devions être vigilants
car l’humanité avait encore besoin
des hommes qui la comprenaient.
pour écrire l’avenir de notre passé,
nous ne savions combien nos gestes,
avaient de l’importance pour elle.
Nous étions tous les quatre démunis
mais unis par la même cause.
Cette mission, c’était aussi
l’histoire de notre vie
mais surtout la voie
que devraient suivre
les combattants de la paix.
Les génocides existeraient encore
malgré les ineptes affirmations
qui prônaient le contraire
aussi nous devions être vigilants
car l’humanité avait encore besoin
des hommes qui la comprenaient.
Η γραφή του μέλλοντος
Ν. Λυγερός
Μετάφραση από τα γαλλικά Σάνη Καπράγκου
Όταν συναντιόμασταν το βράδυ
για να γράψουμε το μέλλον του παρελθόντος μας,
δεν ξέραμε πόσο οι χειρονομίες μας,
ήταν σημαντικές για κείνη.
Ήμασταν και οι τέσσερις στερημένοι
ενωμένοι όμως με τον ίδιο σκοπό.
Η αποστολή αυτή, ήταν
και η ιστορία της ζωής μας
αλλά κυρίως το μονοπάτι
που όφειλαν να ακολουθήσουν
οι μαχητές της ειρήνης.
Οι γενοκτονίες θα υπήρχαν ακόμη
παρόλες τις ανόητες διαβεβαιώσεις
που διακήρυτταν το αντίθετο
και οφείλαμε να παραμένουμε άγρυπνοι
γιατί η ανθρωπότητα χρειαζόταν και πάλι
ανθρώπους που την καταλάβαιναν.
για να γράψουμε το μέλλον του παρελθόντος μας,
δεν ξέραμε πόσο οι χειρονομίες μας,
ήταν σημαντικές για κείνη.
Ήμασταν και οι τέσσερις στερημένοι
ενωμένοι όμως με τον ίδιο σκοπό.
Η αποστολή αυτή, ήταν
και η ιστορία της ζωής μας
αλλά κυρίως το μονοπάτι
που όφειλαν να ακολουθήσουν
οι μαχητές της ειρήνης.
Οι γενοκτονίες θα υπήρχαν ακόμη
παρόλες τις ανόητες διαβεβαιώσεις
που διακήρυτταν το αντίθετο
και οφείλαμε να παραμένουμε άγρυπνοι
γιατί η ανθρωπότητα χρειαζόταν και πάλι
ανθρώπους που την καταλάβαιναν.
