Sunday, October 7, 2012

    Η φωνή του νεκρού παππού


    Η φωνή του νεκρού παππού
    N. Lygeros

    Το χωράφι του παππού ήταν η μνήμη του λαού.
    Ήξερε κάθε στάχυ, ήξερε κάθε μάχη.
    Είχε γεννηθεί μετά, όταν ήταν πια αργά.
    Όμως το έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας
    λάβωσε και τη μνήμη της απλότητας.
    Και η μεγάλη πείνα έκανε ένα άλλο θύμα.
    Ο παππούς πέθανε από αδιαφορία,
    η λήθη νίκησε ακόμα και την ιστορία.
    Τώρα πια η φωνή του νεκρού παππού
    θα είναι ο αγώνας του εγγονού. 




    Голос умершего дедушки
    Н. Лигерос
    Перевод с греческого Кира Стамболиди

    Поле дедушки было памятью народа,
    Знал каждую зернинку, знал каждый бой.
    Он родился потом, когда было уже поздно.
    Но преступление против человечества
    ранило и память простоты.
    Великий голод создал еще одну жертву.
    Дедушка умер от равнодушия,
    забвение победило даже историю.
    Теперь уже голос умершего дедушки
    станет борьбой внука.



    Голос померлого дідуся
    Н. Лігерос

    Поле мого дідуся було пам’яттю народу,
    Знав кожну зернинку, знав кожен бій.
    Він народився опісля, коли було вже пізно.
    Але злочин проти людськості
    Поранив навіть пам’ять простоти.
    Великий Голод створив ще одну жертву.
    Дідусь помер від байдужості,
    забуття перемогло навіть історію.
    Зараз вже голос померлого дідуся
    Стане боротьбою внука.




    La voix du grand-père mort
    N. Lygeros
    Traduit du Grec par A.-M. Bras

    Le champ de grand-père était la mémoire du peuple.
    Il connaissait chaque épi, il connaissait chaque combat.
    Il était né après, quand c’était trop tard.
    Mais le crime contre l’humanité
    Blessait la mémoire de la simplicité.
    Et la grande famine fit une autre victime
    Grand-père mourut dans l’indifférence.
    L’oubli vainquit une fois de plus l’histoire.
    Désormais la voix du grand-père mort
    Sera le combat du petit-fils.